18 Aralık 2009 Cuma

zaten hepimiz çıplağız!

"Benim adım Hıdır, elimden gelen budur" diye isyan edicem. Evet yapıcam bunu.Bana Twitter duygusallığından, yalakalığından gına geldi. Ki gördüğüm kadarıyla çok karaktersiz bir karakterim varmış benimde, bunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Neyse günlük hayatımda pek "yüreğim, kalp kırıklığım, sana aşkım geçmeyen baş ağrım" gibi cümleler kurmadığım için zaten öküz, ruhsuz muamelesi görürüm. Bununla yaşamayı, ah aşk nerelerdesin deyip süslü cümleleri hiç bitmeyenleri idare etmeyi öğrendim. En büyük acıyı onlar çeker, en büyük aşk onlarınkidir, çok hassas oldukları için en çok etkilenirler, sonra aşk doktoruyla aşk meşk meselelerini konuşurlar falan.. Hassasiyete bak amk.
İş bu hassas hanımlar, beylerle sosyal hayatımda minimum düzeyde seviyeli bir ilişkim olduğu için son problemim onlar keza ben sosyal hayatta daha ziyade espiri anlayışınız, hayata bakış açınız aynı gibi gözüken ama yaptığınız vahşi espirilere bir şey diyemedikleri için içten içe size kinlenip, her boşlukta intikam hamlesi yapan arkadaş kimseleriyle haşır neşirimdir. Konuyu dağıtmadan bu duygusal abiler, ablalara gelecek olursak twitter da hepsi gözüme gözüme giriyor. Hatta çeşit çeşitler..Kendisi hakkında sayfalarca yazı yazıp, kendini pek önemsediğinden mütevellit Twitter ünlüleriyle illa görüşünü paylaşmak isteyenler, aşkını dağlara taşlara yazanlar, bir ben var bende benden içericiler.. of ki ne of. Normal hayatta kısıtlı zaman geçirdiğin için idare edebiliyorsun evet, peki ya artık twitter bağımlısı olduğunda ve onlar sürekli orda olduğunda ne yapacaksın?? Hepsi nezaket kumkuması, hepsi sevgi kelebeği ve hepsi dost. Yahu insanın içinden bir kere "yürü lan burdan" demek geçmez mi?Bu nasıl bir sinir sağlamlığıdır, bu nasıl bir herkesi seviyorumculuktur. Bir gerizekalı yoruma da "ha yürü burdan yapraaam" de, de bunu gerçek olduğunu bilelim değil mi? I ıh değil.
Normal hayatta en mutlu olduğum zamanlar bir insanın gözüne bakıp "seni sevmiyorum,onun için ayrılalım" cesaretine sahip olduğum zamanlardı, bıraktım bu huyumu "aman yanlış anlar aman kötü düşünür falan" diye diye, mutsuzluktan ölme kıvamına geldim, Twitter da da aynen bu halet-i ruhiyedeyim, evet normal hayatta kendimi öldüremiyorum ve bir başkasını, ama Twitter da blocklar blocklar giderim, hahayt!!

Bu arada insan okuduğunda, izlediğinde sövmekten ağzı köpürdüğü birine neden nazik davranır ulan Twitter dan? Göte göt denir.

Zaten hepimiz çıplağız.
Ayça Şen başkan.

Hiç yorum yok: